جراحی زیبایی می تواند ظاهر فرد و میزان اعتماد به نفس و احساس رضایت فرد از خودش را افزایش دهد و می تواند باعث افزایش حضور فرد در جامعه و نیز بالا رفتن کارایی او در حرفه اش گردد.

چه بسیار کسانی که با افزایش اعتماد به نفس و احساس رضایت درونی ، نقش پر رنگ تری در جامعه و پیشرفت های شغلی داشته اند . اما در عین حال افرادی که متقاضی جراحی زیبایی هستند خصلت های اخلاقی تا حدودی مشترک دارند و درخواست آنها از جراحی زیبایی می تواند منعکس کننده نوعی از شخصیت مشترک آنها باشد. بعضی از افراد حتی با ناهنجاری های شدید نیز حاضر به جراحی زیبایی نمی باشند و عده ای حتی با کوچکترین اشکال زیبایی در چهره کاندید جراحی زیبایی می باشند. در گروه دوم مشخص شده است که بعضی خصوصیات اخلاقی و اختلالات شخصیت از شیوع بیشتری برخوردار است. اگر چه تقاضا جهت جراحی زیبایی می تواند ناشی از فرهنگ، مذهب و رسومات جامعه باشد اما بررسی های روانشناسی نشان داده اند که این افراد بعضی از خصوصیات اخلاقی را بیشتر نشان داده اند.

ارتباط تیپ شخصیتی با عمل جراحی زیبایی

در مطالعاتی که در ایران انجام شده است بیشترین خصلت اخلاقی در متقاضیان جراحی زیبایی اختلال وسواس می باشد (حدود ۲۳٪ ) و در درجات بعدی اضطراب و افسردگی در این گروه از گروه کنترل و میانگین جامعه بیشتر می باشد.

اعتماد به نفس برای جراحی زیبایی

در مطالعاتی که اخیراً در ایران انجام شده است و گزارش آن در مجله جراحی زیبایی و پلاستیک Aesth Plast Surg سال 2014 منتشر شده است یک گروه۳۰ نفره متقاضی جراحی بینی با یک گروه شاهد مقایسه شده اند .

جراحی زیبایی

 در گروه اول  شیوع اختلال شخصیت وابسته (Dependent) و اختلال شخصیت وسواسی از گروه کنترل بیشتر بوده است . همین مطالعه نشان داده است که اختلال شخصیت خود شیفته (Narcissistic) از شیوع بیشتری نسبت به بقیه برخوردار بوده است. در این نوع اختلال شخصیت فرد اکثراً تصور می کند که حق به جانب او هست و دنیا باید بر محور او بچرخد و همیشه از خودش تعریف می کند، خود را بسیار زیبا و باهوش و دوست داشتنی می داند.